Wszystko o hipoglikemii reaktywnej

Często, gdy odwiedzamy lekarza w celu diagnostyki, słyszymy co następuje: Insulinooporność. Możemy natknąć się na inny buzzword, który często pojawia się w życiu pacjentów cierpiących na insulinooporność: hipoglikemia reaktywna.

Co to jest hipoglikemia reaktywna?

Ważne jest, aby najpierw zrozumieć, co oznacza hipoglikemia. Jest to stan, w którym poziom glukozy we krwi jest niższy niż 70 mg/dl (3,9 mmol/L). Może to mieć miejsce pomimo obecności objawów klinicznych. (W zależności od stanu zdrowia pacjenta mogą być wyższe lub niższe). Hipoglikemia reaktywna to spadek poziomu glukozy we krwi, któremu towarzyszą objawy. Występuje 3-5 godzin po spożyciu posiłku . Jest powszechna u osób, które nie mają cukrzycy. Najczęściej występuje po spożyciu węglowodanów prostych (cukrów), ale może też wystąpić podczas zwiększonej aktywności fizycznej lub na pusty żołądek.

Hipoglikemia

Najczęstsze objawy to niepokój, drżenie rąk i bladość. Jeśli glikemia spadnie poniżej 50 mg/dl, można mówić o zaburzeniach orientacji, problemach z mową czy osłabieniu koncentracji. Hipoglikemia może niekiedy prowadzić do utraty przytomności. Hipoglikemia reaktywna może być również związana z mniej specyficznymi objawami, takimi jak przewlekłe zmęczenie, osłabienie i bóle głowy, duże trudności z koncentracją, nerwowość czy niepokój.

Chociaż zaburzenie to zostało po raz pierwszy opisane w 1924 roku, istnieje stosunkowo krótko. Dlatego konieczne są dalsze badania, które pozwolą określić dokładne przyczyny. Istnieje wiele mechanizmów, które mogą prowadzić do hipoglikemii reaktywnej. Dziś skupmy się na tym związanym z insulinoopornością.

Trzustka wyśle sygnał do wątroby, aby zwiększyć produkcję glukozy i ustabilizować jej poziom u osób, które nie mają tego zaburzenia. Osoby z insulinoopornością (wysoki poziom insuliny we krwi) nie mają tego mechanizmu. Zamiast tego, trzustka wysyła sygnał do zwiększenia produkcji insuliny. To z kolei zwiększa produkcję glukozy w wątrobie i stabilizuje poziom glukozy.

U kogo najczęściej występuje hipoglikemia reaktywna?

Hipoglikemia reaktywna to stan, który dotyczy pacjentów o prawidłowej masie ciała lub z nadwagą, zwykle w wieku od 20 do 40 lat. Wielu z tych pacjentów miało w przeszłości znaczną utratę wagi, często poprzez stosowanie diet niskokalorycznych i niskowęglowodanowych. Zaburzenie to może być również spowodowane czynnikami stylu życia, takimi jak stres, zbyt duża ilość pracy, nieregularne posiłki i ich nierównomierne rozłożenie. Duże spożycie węglowodanów prostych może prowadzić do hipoglikemii reaktywnej.

Co robić, jeśli zdiagnozowano hipoglikemię reaktywną?

Hipoglikemia reaktywna nie jest zarządzana w sposób jednoznaczny. Wydaje się, że skuteczna jest dieta o niskim ładunku i indeksie glikemicznym. Ważne są węglowodany złożone i duża ilość błonnika. Spowalnia to uwalnianie glukozy z przewodu pokarmowego do krwi. Zapobiega też zbyt szybkiemu wchłanianiu glukozy. Aby uniknąć objawów hipoglikemii, zadbaj o regularne spożywanie posiłków (co 3-4 godziny). Unikaj węglowodanów prostych (słodyczy i słodzonych napojów, czy posiłków złożonych tylko z owoców)! Zmiany stylu życia mogą być również korzystne w celu zmniejszenia stresu, poprawy jakości snu oraz utrzymania zdrowego stanu psychicznego i fizycznego. Farmakoterapia może być opcją, jeśli postępowanie żywieniowe nie jest wystarczające. Metformina i akarboza to dwa leki, które mogą być stosowane w leczeniu hipoglikemii reaktywnej