Ukryta otyłość. Jak jej zapobiegać?

Pracownicy służby zdrowia stają przed poważnym wyzwaniem, jakim jest leczenie pacjentów z prawidłową masą ciała i nadmierną ilością tkanki tłuszczowej. Pacjenci ci prawdopodobnie nie odczuwają żadnego dyskomfortu i trudno im zaakceptować fakt, że potrzebują leczenia. Proces leczenia rodzi wiele pytań. Na przykład, czy pacjenci o prawidłowej masie ciała mogą być leczeni na tym samym poziomie co pacjenci otyli?

Podstawowe zasady leczenia pacjentów, którzy są metabolicznie otyli, ale mają prawidłową masę ciała (MONW), pokrywają się z zasadami obowiązującymi u pacjentów otyłych. Mają one na celu zapobieganie lub zmniejszenie niekorzystnych skutków chorób wynikających z zaburzeń metabolicznych (np. cukrzycy typu 2, hipercholesterolemii, nadciśnienia tętniczego i chorób układu krążenia. Należy uwzględnić aktualne zalecenia dotyczące leczenia tych chorób. Terapia powinna obejmować również modyfikację stylu życia, której korzystne efekty po raz pierwszy zaobserwowano w latach 80. XX wieku. Naukowcy stwierdzili, że modyfikacja stylu życia może pomóc osobom z otyłością utajoną (w granicach 11,2-11,3 proc. i 22,6-9,9 kg/m2), u których wskaźnik masy ciała wynosi 23-26,9 kg/m2.

ŻYWNOŚĆ

Naukowcy sugerują, że otyli pacjenci o prawidłowej wadze powinni stosować dietę niskokaloryczną przez około 4-12 tygodni. Szczególnie ci, którzy od okresu dojrzewania znacznie przybrali na wadze. Diety niskokaloryczne mają na celu zapobieganie przyrostowi masy ciała i poprawę profilu metabolicznego organizmu. 30% dziennej energii powinno pochodzić z tłuszczów. W tym po 10% tłuszczów nasyconych, takich jak tłuszcze zwierzęce, olej kokosowy, i tłuszczów jednonienasyconych, takich jak oliwa, oliwki orzechy laskowe czy orzechy ziemne, oraz 10% olejów jednonienasyconych (oliwa, olej z pistacji, olej z orzechów laskowych, olej sojowy. Olej z pestek winogron, olej z winogron, tłuste ryby, orzechy włoskie). Zalecane dzienne spożycie cholesterolu nie powinno przekraczać 300 mg. Aby utrzymać niski poziom homocysteiny (która może przyspieszać rozwój miażdżycy), ważne jest spożywanie odpowiedniej ilości kwasu foliowego (zielone warzywa liściaste, nasiona roślin strączkowych, żółtko jaj, orzechy) oraz witaminy b12 (mięso i mleko i jego przetwory oraz jaja). Spożywanie antyoksydantów, znajdujących się głównie w świeżych owocach, warzywach, może pomóc w zmniejszeniu ryzyka chorób układu krążenia.

Docent Ostrowska zaleca leczenie MONW poprzez zmianę diety. Podstawowa przemiana materii pacjenta powinna być dostosowana do poziomu energetycznego diety. Ważne jest również uwzględnienie preferencji pokarmowych pacjenta. Pacjenci z preferencjami węglowodanowymi odnieśliby korzyści z diety o niskim glikemicznym (55) składzie, która opiera się na pełnych ziarnach i roślinach strączkowych, warzywach oraz niskotłuszczowych produktach mlecznych. Pacjenci z preferencją mięsną (tłuszczową, białkowo-tłuszczową) skorzystaliby z diety niskotłuszczowej lub wysokobiałkowej. Obejmowałaby ona ograniczenie tłuszczów nasyconych (10%CZE) oraz szereg źródeł energii z tłuszczów jedno- i wielonienasyconych (5-8%CZE omega-6, 1-2%CZE omega-3) Pacjenci ze stężeniem cholesterolu LDL większym niż 100 mg/dl powinni ograniczyć spożycie cholesterolu do 300 mg/dl. Dla tych pacjentów możliwe jest 200 mg/dl. W diecie powinny znaleźć się tłuszcze pochodzenia roślinnego (oleje i orzechy, nasiona), a także ryby (>2 porcje tygodniowo). Należy jednak ograniczyć spożycie podrobów, żółtek jaj (2-3 na semę), krewetek, kawioru, łososia. Korzystny wpływ na parametry lipidowe może mieć żywność funkcjonalna zawierająca sterole lub sterole roślinne.

ĆWICZENIA FIZYCZNE

Najważniejszym aspektem pomocy osobom z ukrytą otyłością jest aktywność fizyczna. Może ona pomóc w utracie wagi i insulinooporności. Pacjenci powinni prowadzić aktywny tryb życia. Należy jednak zachować ostrożność w początkowej fazie wprowadzania zmian. Uprawianie sportu może być dopuszczalne, pod warunkiem zastosowania odpowiednich środków zachowawczych. Każda aktywność, która jest akceptowana przez pacjenta wydaje się być zalecana. jazda na rowerze, spacery, aerobik, pilates, joga.

FARMAKOTERAPIA

Jeśli modyfikacja stylu życia zawodzi, kolejnym krokiem jest farmakoterapia. Badania wykazały podobną skuteczność u pacjentów z MONW przyjmujących metforminę i leki z grupy tiazolidinedionów, jak u osób chorych na cukrzycę. Metformina może przynieść wymierne korzyści dla MONW, zwiększając wrażliwość na insulinę, kontrolując metabolizm lipidów i poziom cukru we krwi. Nie należy stosować innych leków, jeśli występują choroby współistniejące. nadciśnienie tętnicze, hipertriglicerydemia.